De verkiezingen komen er weer aan, en eerlijk gezegd bekruipt me een gevoel van moedeloosheid. Het politieke landschap in Nederland is zo versnipperd dat het bijna onmogelijk is om door de bomen het bos nog te zien. Overal schieten nieuwe partijen als paddenstoelen uit de grond, elk met hun eigen beloften en soundbites. Maar als ik dieper kijk, zie ik vooral een groot gebrek aan één cruciaal element: concrete, uitvoerbare plannen.

We staan voor enorme uitdagingen. De stikstofcrisis, het woningtekort, immigratie, de energietransitie – dit zijn geen problemen die je oplost met mooie verhalen of een vlammende oneliner in een talkshow. Toch lijkt het politieke debat daar vaak op neer te komen. Aan de ene kant van het spectrum hoor je populistisch geschreeuw dat inspeelt op angst en onvrede, maar zelden een realistisch plan presenteert. Oplossingen worden versimpeld tot slogans die lekker klinken, maar elke basis in de realiteit missen.

Aan de andere kant zie je politici die zich verliezen in moreel getinte vergezichten en idealistische praatjes. Ze vertellen ons hoe de wereld eruit zou moeten zien, maar vergeten uit te leggen hoe we daar gaan komen. Ze praten over "een eerlijke samenleving" of "een duurzame toekomst", maar de concrete stappen om die doelen te bereiken blijven vaag. Het voelt als een debat tussen dromers en schreeuwers, terwijl de pragmatici die daadwerkelijk iets kunnen bouwen, nergens te bekennen zijn.

Wat ik mis, is integriteit gekoppeld aan uitvoeringskracht. Ik zoek naar politici die niet alleen roepen wat er moet gebeuren, maar die ook een doordacht plan hebben voor hoe het moet gebeuren. Hoe gaan we daadwerkelijk die 100.000 woningen per jaar bouwen? Welke specifieke wetten moeten er worden aangepast? Hoe ziet de financiering eruit? Hoe gaan we de instroom van migranten beheersbaar maken zonder onze menselijkheid te verliezen, met een plan dat verder gaat dan "grenzen dicht" of "iedereen is welkom"?

Als ondernemer en ontwikkelaar weet ik dat een idee zonder een plan voor uitvoering waardeloos is. Je kunt het beste product ter wereld bedenken, maar als je niet weet hoe je het moet bouwen, financieren en onderhouden, blijft het een droom. In de politiek lijkt deze basiswet soms vergeten te worden.

Mijn zoektocht is dus niet naar de meest charismatische leider of de partij die mijn wereldbeeld perfect weerspiegelt. Ik zoek naar de partij die de moed heeft om eerlijk te zijn over de complexiteit van de problemen en die een concreet, stapsgewijs plan presenteert. Een plan dat misschien niet sexy is, maar wel realistisch. Want Nederland heeft geen lullenbakkersvulling nodig, maar een fundament om op te bouwen. De vraag is: wie levert dat?